Eind januari 2011. Revolutie in Tunesië, complete chaos in Egypte, de piramiden trillen op hun grondvesten. Het Koninkrijk België in een communautaire crisis zonder voorgaande… de stenen vriezen uit de grond, het fijn stof versmogt de bevolking, hotels vol met asielzoekers, de Koning is Moe… ! En toch… op maandag 31 januari ontwaak ik met een brede smile op het gelaat. Niks van dat betweterige VRT-ochtendgezeur aan mijn hoofd vandaag, ik druk meteen de knop van "Radio Nostalgia" in… lekkere fifties-muziek, "Put your head on my shoulder, doewah, doewah…". Vrolijk meezingend huppel ik naar de badkamer : scheren, tandenpoetsen, een lekkere koude douche, overdadige bespuiting met mijn meest verleidelijke eau-de-toilette… Want vandaag, today, aujourd'hui, heute… staat de jaarlijkse nieuwjaarsdrink van de pensionados van het DLO op het (mijn) programma ! Als u weet wat het DLO is, dan weet u het en hoef ik het niet te vertellen. Als u niet weet wat het DLO is, dan ga ik het ook maar niet vertellen. Allez vooruit, laat ik onthullen dat het hier om een departement van een instelling van hoger onderwijs gaat. De pensionados zijn dus ex-en uit het onderwijs. Ja, ik weet het : onderwijsmensen hebben de reputatie moeilijke mensen, saaie harken en fantasieloze droogstoppels te zijn… Dat is misschien wel zo, maar het geldt dan toch niet voor het gezelschap waar ik het hier nu over heb, alleszins niet op de 31ste januari.
Het feest grijpt plaats in een horecagelegenheid buiten het Leuvense stadscentrum, want volgens geruchten wenst geen enkele fuifzaaluitbater in de stad zelf zijn infrastructuur aan het gezelschap te verhuren. Volgens nog meer geruchten gebeurt zulks onder druk van het stadsbestuur, en zou de Leuvense burgemeester zich zelfs hebben laten ontvallen dat hij nog liever een Blood and Honour-concert binnen zijn stadsmuren zou zien dan een nieuwjaarsdrink van de DLO-senioren. Maar zoals gezegd : dit zijn geruchten, en geruchten zijn niet altijd waar. Wat er ook van zij : de pensionados van het DLO hebben een reputatie waarbij deze van de Benidorm Bastards en de Sons of the Desert tot koorknapenniveau verzakt.
Het feest begint met een korte toespraak van de heer voorzitter. Deze geeft een overzicht van de leden die ons sinds de vorige drink zijn ontvallen (er zijn er geen), somt vervolgens de leden op die binnen dezelfde tijdsspanne andermaal vader of moeder zijn geworden (er zijn er geen), en verontschuldigt tenslotte de leden die er wegens verblijf in Singapore of op de Bahama's niet bij kunnen zijn. Dan roept de heer voorzitter blijmoedig uit : "Beste Vrienden, de eerste tournée générale is op kosten van de voorzitter, daarna drinken wij de hele namiddag, avond en nacht vrolijk verder op kosten van Onze Kas ! Hoe meer, hoe liever ! Let the beast go !". Meteen zetten alle aanwezigen een spontane samenzang ter ere van de heer voorzitter in : "Zoone goeije hebbe wij nog nie gehad, zoone goeije… !".
Nog is deze canon niet koud of daar drijft de dj (een zekere Tiësto) reeds met een lustige vermenigvuldigingsdans iedereen de dansvloer op (de jonge lezertjes van dit blog horen het nu in Keulen donderen, weten zij veel wat een vermenigvuldigingsdans is - ze mogen er zich het ergste bij voorstellen). Weldra schallen de nieuwste dance-hits door de luidsprekers : "Dos cervezas por favor", "Ich bin der Anton aus Tirol", "Alte Kameraden"… Oeioei, de gehoorschade zal weer niet van de poes zijn ! Als iemand het waagt in dit verband de maatregelen van minister van cultuur Joke Schauvliege onder de aandacht te brengen (lawaai is in ons land een culturele aangelegenheid) weerklinkt hautain hoongelach : zo wordt in dit liederlijke milieu over de politiek gedacht !
De stemming zit er nu helemaal in, en nog enkele Duvelkes en Trippelkes later veert iedereen op voor de polonaise : "Wijle zijn van Heverlee, van Heverlee, wijle zijn…". Als we na een tiental van zulke polonaises aan een tijdelijk dipje onderhevig zijn, -we zijn tenslotte pensionados-, zetten we ons in een kring op de grond, schroeven de armen in elkaar, en zingen, al schunkelend : "Vrolijke, vrolijke vrie-ie-nden, vrolijke vrienden, da-at zijn wij…". Nonkel Bob is niet dood, hij leeft !
Ik heb het feest dit jaar nogal vroeg verlaten : omdat ik het na zo'n laveloos drinkgelag niet opportuun achtte mij nog persoonlijk op de weg te begeven, had ik mijn vrouw gevraagd mij te komen afhalen, en, gelet op de ijzige koude, wou ik haar niet al te lang in de auto laten wachten : want dan moest ze, om de verwarming te doen werken, de motor laten draaien, en er was al zoveel fijn stof in de lucht - bovendien hebben wij een goed huwelijk en daarin moet men zijn vrouw niet te lang in de auto laten wachten. Voor wat er zich nà mijn aanwezigheid op het feest nog allemaal heeft afgespeeld moet ik dus alweer afgaan op geruchten. Het zijn evenwel grotendeels positieve geruchten die mij bereikt hebben (al zou het natuurlijk kunnen dat men mij niet volledig heeft ingelicht). Maar goed, het druggebruik, -traditioneel erg hoog op dit evenement (vooral xtc en viagra)-, zou deze keer erg meegevallen zijn. Ook werden tot nog toe geen klachten van buurtbewoners gemeld : er schijnen dit jaar na afloop van het feest geen auto's in de fik te zijn gestoken, geen vuilnisbakken te zijn omgekieperd, zelfs geen brievenbussen of voortuintjes te zijn gesloopt. Tenminste : daarover is mij tot op heden niets bekend.
Het feest grijpt plaats in een horecagelegenheid buiten het Leuvense stadscentrum, want volgens geruchten wenst geen enkele fuifzaaluitbater in de stad zelf zijn infrastructuur aan het gezelschap te verhuren. Volgens nog meer geruchten gebeurt zulks onder druk van het stadsbestuur, en zou de Leuvense burgemeester zich zelfs hebben laten ontvallen dat hij nog liever een Blood and Honour-concert binnen zijn stadsmuren zou zien dan een nieuwjaarsdrink van de DLO-senioren. Maar zoals gezegd : dit zijn geruchten, en geruchten zijn niet altijd waar. Wat er ook van zij : de pensionados van het DLO hebben een reputatie waarbij deze van de Benidorm Bastards en de Sons of the Desert tot koorknapenniveau verzakt.
Het feest begint met een korte toespraak van de heer voorzitter. Deze geeft een overzicht van de leden die ons sinds de vorige drink zijn ontvallen (er zijn er geen), somt vervolgens de leden op die binnen dezelfde tijdsspanne andermaal vader of moeder zijn geworden (er zijn er geen), en verontschuldigt tenslotte de leden die er wegens verblijf in Singapore of op de Bahama's niet bij kunnen zijn. Dan roept de heer voorzitter blijmoedig uit : "Beste Vrienden, de eerste tournée générale is op kosten van de voorzitter, daarna drinken wij de hele namiddag, avond en nacht vrolijk verder op kosten van Onze Kas ! Hoe meer, hoe liever ! Let the beast go !". Meteen zetten alle aanwezigen een spontane samenzang ter ere van de heer voorzitter in : "Zoone goeije hebbe wij nog nie gehad, zoone goeije… !".
Nog is deze canon niet koud of daar drijft de dj (een zekere Tiësto) reeds met een lustige vermenigvuldigingsdans iedereen de dansvloer op (de jonge lezertjes van dit blog horen het nu in Keulen donderen, weten zij veel wat een vermenigvuldigingsdans is - ze mogen er zich het ergste bij voorstellen). Weldra schallen de nieuwste dance-hits door de luidsprekers : "Dos cervezas por favor", "Ich bin der Anton aus Tirol", "Alte Kameraden"… Oeioei, de gehoorschade zal weer niet van de poes zijn ! Als iemand het waagt in dit verband de maatregelen van minister van cultuur Joke Schauvliege onder de aandacht te brengen (lawaai is in ons land een culturele aangelegenheid) weerklinkt hautain hoongelach : zo wordt in dit liederlijke milieu over de politiek gedacht !
De stemming zit er nu helemaal in, en nog enkele Duvelkes en Trippelkes later veert iedereen op voor de polonaise : "Wijle zijn van Heverlee, van Heverlee, wijle zijn…". Als we na een tiental van zulke polonaises aan een tijdelijk dipje onderhevig zijn, -we zijn tenslotte pensionados-, zetten we ons in een kring op de grond, schroeven de armen in elkaar, en zingen, al schunkelend : "Vrolijke, vrolijke vrie-ie-nden, vrolijke vrienden, da-at zijn wij…". Nonkel Bob is niet dood, hij leeft !
Ik heb het feest dit jaar nogal vroeg verlaten : omdat ik het na zo'n laveloos drinkgelag niet opportuun achtte mij nog persoonlijk op de weg te begeven, had ik mijn vrouw gevraagd mij te komen afhalen, en, gelet op de ijzige koude, wou ik haar niet al te lang in de auto laten wachten : want dan moest ze, om de verwarming te doen werken, de motor laten draaien, en er was al zoveel fijn stof in de lucht - bovendien hebben wij een goed huwelijk en daarin moet men zijn vrouw niet te lang in de auto laten wachten. Voor wat er zich nà mijn aanwezigheid op het feest nog allemaal heeft afgespeeld moet ik dus alweer afgaan op geruchten. Het zijn evenwel grotendeels positieve geruchten die mij bereikt hebben (al zou het natuurlijk kunnen dat men mij niet volledig heeft ingelicht). Maar goed, het druggebruik, -traditioneel erg hoog op dit evenement (vooral xtc en viagra)-, zou deze keer erg meegevallen zijn. Ook werden tot nog toe geen klachten van buurtbewoners gemeld : er schijnen dit jaar na afloop van het feest geen auto's in de fik te zijn gestoken, geen vuilnisbakken te zijn omgekieperd, zelfs geen brievenbussen of voortuintjes te zijn gesloopt. Tenminste : daarover is mij tot op heden niets bekend.
